- Cal é a diferencia entre a música popular e música folk?

A música popular é un conxunto de xéneros e estilos musicais, é sinxela e curta, non require coñecementos musicais moi elevados para ser interpretadas; no entanto a música folk, ten as súas raíces nas cancións populares, naceu en Estados Unidos. Identifícase con nacións ou etnias específicas.


- ¿Qué grupos de música folk galega coñeces?

Luar na lubre, Berrogüeto, Milladoiro, Mercedes Peón, A Roda, Os Cempés, Susana Seivane, etc.



- ¿Qué relación ten Dorothé Schubart coa música galega?

"Hai vintecinco anos chegaba a Galicia de vacacións Dorothé Schubart. Alguén lle falara da riqueza do noso folclore, sen esquecer referirlle a pobreza característica do noso país. A viaxeira era autora de destacados traballos sobre a música popular europea e, movida pola vocación, en chegando, comezou a buscar as escasas recompilacións que existían no noso país sobre o tema. Ante esa insuficiencia, non o dubidou e comezou un traballo de colleita que se iría ampliando e enleando ata dar lugar, seis anos máis tarde, á publicación do "Cancioneiro Popular Galego", a máis importante recompilación do noso folclore musical."

"A musicóloga suíza Dorothé Schubart (...) Baixo o título "Recolleita de cantos populares e cancioneiros desde o principio do século XIX baixo aspectos sociais, políticos e científicos", esta investigadora da música popular centrará a súa intervención en facer un repaso pola evolución histórica que experimentou o estudio dos cancioneiros populares europeos."


Foi unha muller que chegando por casualidade a Galiza descubriu a riqueza musical que tiñamos, realizou un estudo da nosa música.


- ¿Qué é unha zanfona?

algo... que... co que... se toca?
jajja!!
vai en serio!

É un instrumento da familia dos cordófonos.
Era coñecido co nome de "Organistrum” e precisabe da colaboración de dúas persoas, que sentadas, mantíñano sobre as súas pernas, unha facía xirar a roda, e a outra accionaba o teclado. O seu son era grave, debiso á gran lonxitude do cordame, e a súa escala era limitada a sete ou oito notas, sendo empregadas soamente no acompañamento e axuda á entoación de cánticos relixiosos nos monasterios daépoca.En España coincide o seu nacemento coa época do Rei Afonso X "O sabio".
Logo maís tarde é un instrumento que empregaba unha soa persoa, oss cegos que ían recitando polas rúas, etc, é cando evoluciona a cambia de tamaño para que a poda tocar unha soa persoa.


- ¿E unha requinta?


"instrumento que se encuentra entre los de más tradición dentro de la música tradicional gallega. Se empleó tanto para tocar individualmente como para acompañar grupos (...).

Su origen se remonta al siglo XVIII en el traverso barroco procedente de Francia, llegando a utilizarse muy frecuentemente a principio de siglo pero después cayó en un cierto olvido hasta unos pocos años atrás se comenzase a recuperar tanto su construcción como su uso.

Su forma más primitiva estaba en las flautas hechas de hueso o de maderas como la de saúco que al estar hueca, no necesitaba ser agujereada. El sonido que se obtenía era de muy mala calidad, con una afinación muy deficiente. Posteriormente se fueron empleando otros tipos de madera (boj, ébano, granadillo, ..) que mejoraban la calidad sonora del instrumento, llegando a incorporar llaves con el fin de conseguir un mayor cromatismo.

En cuanto a su construción, la requinta se compone de un número variable de piezas, destacando el tapón del extremo de la embocadura, empleado para la afinación. El interior es cónico, situándose la parte más cerrada cerca de la embocadura. En la imagen siguiente se puede ver una requinta de tres piezas y una llave."


- ¿E unha palleta?

Unha lámina ou láminas situadas na embocadura de certos instrumentos de vento, cuxa vibración permite a emisión do son a través do aire producido polo intérprete.

As palletas están fabricadas con cana, madeira ou metal e existen modalidades que varían segundo o tipo de instrumento.

A denominada palleta batente ou palleta sinxela produce o son a través do roce co propio instrumento e consta dunha soa lámina.


- ¿Qué quere decir un gaiteiro cando di “hai que mollar a palleta”?

é para que non se seque e vibre ben?, non sei...


- Busca información sobre Berrogüeto, Luar na lubre, Milladoiro, Fuxan os ventos, Os Cempés e A Roda.



Berrogüeto

nace a finais da dácada dos noventa (1995!) e reúnense en Vigo, aparece un dos grupos de folk máis importantes de toda Galiza.
O seu nome ten a explicación

"De un lado está el vocablo “BERRO” que en lengua gallega quiere decir GRITO; por otro está el término “GUETO” : “Reducto o barrio habitado por una minoría étnica o religiosa marginada” (del italiano “ghetto”), y, finalmente, está el topónimo SOWETO, el barrio sudafricano que vivió las primeras luchas contra el “apartheid”, contra el racismo, conflicto que llamó la atención sobre este país y que trajo consigo la democracia, la libertad, y, con ellas, el reconocimiento y respeto del resto del mundo. La amalgama de estos tres nombres, de estas tres ideas semánticas, es la palabra BERROGÜETTO, que vendría a significar el grito de los oprimidos, puesto que, según los músicos que integran la banda, el folk, siempre ha estado oprimido y encorsetado en un territorio demasiado reducido para sus enormes posibilidades."
Berrogüeto está integrado por: Anxo Pintos (zanfona, violín, saxo, piano, gaitas), Isaac Palacín (Percusións), Quico Comesaña (Bouzouki e arpa), Quin Farinha (violín), Santiago Cribeiro (acordeón e piano), Guillermo Fernández (guitarra e baixo) e Guadi Galego (voz e gaitas).




Luar na lubre

"No ano 1986 nace LUAR NA LUBRE na cidade de A Coruña convertíndose co paso dos anos e o seu teimoso traballo nunha das formacións máis prometedoras e referenciais da música feita na Galiza. O traballo que desenrola a banda está enfocado dende a óptica de entender que a música é un dos factores culturais máis importantes para a afirmación do dereito á diferencia enriquecedora do pobo galego.
O grupo pretende que na Galiza predomine a súa cultura ainda que non rexeita influenzas que melloren a súa proposta sen deturpar o carácter central do seu proxecto.

O proxecto baséase fundamentalmente nas músicas de raiz galegas polo que adican especial atención ao estudo dos cancioneiros galegos así como ao traballo de campo que lles proporciona un fondo coñecemento sobre a realidade musical galega que tamén se revela determinante nas composicións propias."

"hoxe por hoxe, unha das formacións máis importantes de folk na Galiza e cecais a máis internacional cun amplio historial de concertos e recoñecementos tras de si."




Milladoiro

naceu a finais dos anos 70 por Antón Seoane e Rodrigo Romaní.

Os nove integrantes de Milladoiro (Xosé V. Ferreirós, Nando Casal, Antón Seoane, Xosé A.F. Méndez, Moncho García, Roi Casal, Harry C. e Manu Conde, amais da voz de Laura Amado), no ano en que se fai o trinta aniversario da formación, exportarán os sons atlánticos ao Mediterráneo.
O grupo naceu a finais dos 70, da unión entre os Faíscas do Xiabre (Xosé V. Ferreirós, Nando Casal e Ramón García Rei), con dous músicos (Rodrigo Romaní e Antón Seoane) que levaban anos explorando a sonoridade dos instrumentos medievais. A eles sumaríanse Xosé Antón Fernández Mendez e Laura Quintillán.



Fuxan os ventos


"A comienzos de los años setenta, un grupo mixto de doce jóvenes asentados en Lugo forman el grupo de tendencia folk Fuxan os Ventos, que constituiría una de las formaciones imprescindibles para entender la utilización del idioma propio en la canción gallega. Tras los comienzos en los escasos círculos de difusión de la música popular de aquellos años, Fuxan os Ventos consiguen pronto una excelente profesionalidad, avalada por las voces de sus componentes, unos adecuados arreglos musicales y la inclusión de textos de poetas gallegos, además de composiciones de sus miembros. En 1976 aparecía su primer disco con el mismo nombre del grupo. En la contraportada, sus integrantes definían su labor: “Cuando la canción es una necesidad vital, una expresión más del hecho de vivir cotidiano, cuando la canción significa compartir lágrimas, alegrías, trabajo, lucha…Cuando una comunidad siente todo esto, estamos delante de un producto cultural de un pueblo. Otra forma de canción es una canción muerta, adormecida y alienante”. El disco incluye 13 piezas, de las cuales la mayoría recogen textos de poetas gallegos (Celso Emilio Ferreiro y Ramón Cabanillas, entre otros), además de composición populares y de Fuxan os Ventos. Con este material, el disco se convierte en un referente de la evolución de la música popular gallega, que en el caso de este grupo en aquellos años suena a nuevo pero sin olvidarse de la rica tradición cultural de Galicia. El diseño de la carátula de este elepé es de M. Castan/I. Barea. "



Os Cempés

non atopo información!!! sei que se formaron por estes lares, percusión (Toni!), gaita, acordeón, ...
cancións reflexando os costumes galegos máis informais
e nada máis, que o grupo fixo a súa derradeira actuación no 2007.




A Roda

foi un grupo que naceu das reunións entre amigos nas tabernas, entre viños, comezaron cantando cancións populares como Pousa, pousa.

"Dende a súa primeira gravación, A RODA viviu un ir e vir constante por tódolos lugares da nosa xeografía, asemade viaxou aos Centros Galegos na Emigración (Venezuela, México, Panamá, Arxentina, Gran Bretaña, Bélxica e outros), onde sempre gozaron dunha boa acollida e recoñecemento."


"Na actualidade o grupo A Roda, ademais de conserva-la esencia que caracterizou ao grupo dende o seu berce e de mante-los presupostos do seu xermolo, roda e xira baixo o obxectivo común de non limita-la súa creatividade e inspiración, agroma a necesidade de chegar onde nunca antes chegara, e zumega entre as súas madeiras a intención de facer unha Roda igual de redonda pero máis grande e totémica, se isto é posible."


- Escribe o nome de 2 gaiteiros galegos e 2 gaiteiras.


Xosé Manuel Budiño, Dani Bellón
Susana Seivane, Cristina Pato

- ¿Cal é a diferencia entre folk progresivo e folk tradicional?

como?????????
non sei, supoño que será algo así como folk ao moderno?




- Busca o nome de 2 festivais folk galegos.

Festival Ortigueira
Festival internacional de música celta Ancares-Bierzo



- Busca información sobre o galjazz (jazz en Galicia) e sobre o trío Abe Rábade.

Abe Rábade Villar (Santiago de Compostela, 8 de Setembro de 1977) é un pianista galego de jazz.
Fillo dos escritores Xesús Rábade Paredes e Helena Villar Janeiro e irmán da poeta María do Cebreiro, comezou os seus estudos musicais en Santiago de Compostela, continuando no Berklee College of Music de Boston (1995-1999), onde estudou con Joanne Bracken e Kenny Barron. En 1996 formou o Abe Rábade Trío cos seus compañeiros de estudos na Berklee Paco Charlín ao baixo e Ramón Ángel na batería (substituído despois por Bruno Pedroso). O premio no festival de Getxo no 2000 levouno a gravar o seu primeiro disco en (directo o 5 de xullo dese ano), co que se fixo coñecido no panorama europeo. Desde o ano 2000 lidera o grupo "GHU! Project" composto polo seu trío e Jesús Santandreu (saxos) e Chris Kase (trompeta).

O 29 de maio de 2004 Abe realizou un concerto especial para o Xacobeo 2004, Cantigas suite. Dela di:

"Trátase dunha obra na que adaptei dez cantigas medievais do século XIII a un contexto jazzístico. Para iso contei con Chris Kase, Jesús Santandreu, Pablo Castaño (saxofonista alto de Galicia), o meu trío estable con Paco Charlín e Ramón Angel e a excelente voz de Mísia nunha das pezas."

En 2005 formou xunto a Guadi Galego e Ugía Pedreira o grupo Nordestin@s unha nova visión da música tradicional galega



galjazz... imaxino que o jazz feito en Galiza, non si?